Borówka to krzew jagodowy, należący do rodziny wrzosowatych. Kwitnie w maju i czerwcu. Zebrane w grona owoce pojawiają się na szczytach pędów.
Aby cieszyć się obfitym owocowaniem powinniśmy posadzić koło siebie różne odmiany borówki amerykańskiej. Zapylenie krzyżowe, gdy kwiaty jednej rośliny zapylane są pyłkiem innych, zwiększa ilość zawiązywanych owoców na tych roślinach.
Owoce borówki amerykańskiej dojrzewają od połowy lipca do początku września, w zależności od odmiany. Jagody zawierają bardzo dużo witaminy A, B6, E, K, dużo witaminy C, B1, B2, niacynę (B3), kwas foliowy oraz sole mineralne. Systematyczne spożywanie borówek wzmacnia odporność, reguluje poziom złego cholesterolu, opóźnia procesy starzenia, poprawia pamięć.
Borówka w naturze rośnie na wilgotnych lun mokrych, umiarkowanie kwaśnych torfowiskach wokół bagien i jezior oraz na osłoniętych od wiatrów stokach.
Stanowisko powinno być słoneczne i osłonięte od wiatru. Należy unikać miejsc gdzie gromadzi się woda oraz w miejscach występowania mrozowiska np.: w zagłębieniach terenu.
Gleba gdzie będzie rosła borówka musi być kwaśna (pH 3,8-4,8), lekka i przepuszczalna oraz zasobna w składniki pokarmowe i próchnice. Niewłaściwa gleba będzie wpływać na owocowanie ( już przy pH 5,5) oraz wzrost przy pH6.
Sadzonki posadzone wiosną lub jesienią, dobrze się ukorzenią i zaczną owocować w następnym roku. Borówki sadzimy w dołku wypełnionym mieszanką kwaśnego torfu i ziemi ogrodniczej, około 5 cm głębiej niż rosła w doniczce. Krzewy podlewamy regularnie, zwłaszcza w czasie suszy, tuż po posadzeniu i w pierwszym roku uprawy.
Nawozimy specjalistycznymi nawozami do borówki zgodnie z zaleceniami producenta np: Agrecol nawóz do borówek
Krzewy należy przycinać, gdyż nieprzycinane borówki tworzą słabe przyrosty, na których tworzą się przyrosty kwiatowe. Przez pierwsze 3 lata usuwamy tylko pędy słabe i chore. Od 4 roku uprawy usuwamy najstarsze pędy gdyż roślina najlepiej owocuje na pędach 2-3 letnich.
Mrozoodporność borówki jest zależna od odmiany (średnio -25C).
Borówka jest „zdrową rośliną”, rzadko atakują ją choroby i szkodniki. W warunkach przydomowych szkodniki najlepiej zebrać ręcznie, a porażone części roślin należy wycinać i palić.
Takie zabiegi ograniczają prawdopodobieństwo choroby w latach kolejnych.
